Co warto wiedzieć o zmianach w służbie zdrowia

Wśród licznych postulatów wysuwanych obecnie przede wszystkim należy wspomnieć reformę finansowania systemu zdrowotnego, która miałaby opierać się na podwyższeniu poziomu i zwiększeniu udziału wydatków publicznych. Jest to bardzo dobry pomysł w stosunku do obciążania pracowników i finansowania z wynagrodzenia. Służba zdrowia powinna w większym stopniu być finansowana z podatków. Dobrym wyjściem jest też zrezygnowanie z zasady uśredniania ryzyka ubezpieczeniowego. Dużo lepszym podejściem jest zwiększenie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób, które wykazują bardziej ryzykowne niż większość zachowania. Podobnie korzystniejszym rozwiązaniem byłoby wykorzystanie obciążania kosztami leczenia konkretnych ofiar towarzystwa ubezpieczeniowego, u którego sprawca zdarzenia posiada wykupioną polisę. Kolejnym postulatem jest poprawa sprawności w zakresie zarządzania i efektywności decyzyjnej ubezpieczyciela poprzez jego decentralizację. To świetny pomysł z uwagi na możliwość skupienia się poszczególnych jednostek na sprawach danej zbiorowości, większej identyfikacji, rozdziału zadań, zróżnicowania ich charakteru, wyodrębnienia bardziej niezależnych i samodzielnych podmiotów. Pozostawienie pacjentom większej swobody wyboru ubezpieczyciela poprzez demonopolizację społecznego ubezpieczenia zdrowotnego sprawiłoby, że ubezpieczyciele zaczęliby bardziej dbać o interesy swoich klientów, konkurencja na rynku ubezpieczeń zmusiłaby podmioty do oferowania większej ilości świadczeń, a także do zwiększania ich jakości. Doprowadziłoby to także do poprawienia sytuacji innych świadczeniodawców.

Istnienie pozytywnie zdefiniowanego koszyka świadczeń gwarantowanych w ramach publicznego finansowania pozwoliłoby na wybór świadczeń nieobowiązkowych w zależności od potrzeb ubezpieczonych. Wymusiłoby to sytuację, w której w finansowaniu służby zdrowia miałyby też pewien udział środki prywatne. Ubezpieczenia jednak muszą nieść za sobą korzyść, np. szybszy dostęp do świadczenia lub zwolnienia z dodatkowej opłaty. Współpłacenie za świadczenia medyczne doprowadziłoby do ograniczenia ryzykownych zachowań wśród ubezpieczonych.

Struktura systemu opieki zdrowotnej, która byłaby oparta na trzech filarach: powszechne obowiązkowe ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia, powszechne obowiązkowe ubezpieczenie w konkurencyjnych kasach chorych, dodatkowe dobrowolne ubezpieczenie w komercyjnych funduszach ubezpieczeniowych to kolejny dobry pomysł. Wyłączenie usług wysokospecjalistycznych jest potrzebne z powodu monopolu szpitali klinicznych.

Następny postulat to prawne uregulowanie kwestii przekształceń szpitalnictwa. System składałby się z trzech form: zreformowanego, samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zwykłej spółki prawa handlowego oraz nowego typu osoby prawnej, prowadzącej działalność nie dla zysku. Sprzyja to poprawie efektywności finansowej i organizacyjnej. Inną formułą jest tzw. prywatyzacja funkcjonalna oznaczająca dzierżawę prywatnym świadczeniodawcom infrastruktury pozostającej własnością publiczną.

Ważne jest jednak przede wszystkim, by ten sektor był nastawiony na dobro klientów, a nie jedynie na zwiększanie zysków i poprawę sytuacji finansowej. Klient nie może stać się zwykłym pionkiem, musi być traktowany jak konkretna osoba, która potrzebuje konkretnej pomocy.

Katarzyna Kubiak
(katarzyna.kubiak@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}