Człowiek drzewo

Starożytni ludzie uważali, że drzewo jest manifestacją boskich sił, skrywa w sobie wielkie tajemnice przyrody oraz magiczną moc. We wszystkich kulturach próbowano szukać analogii pomiędzy drzewem a człowiekiem. W mitologii egipskiej Horus- pan nieba, pojawił się na ziemi wśród gałęzi akacji. Z kolei Re, czyli bóg słońca na tron wybrał figowiec morwowy. W mitologii greckiej występowały nimfy, a sam Apollo ukochał sobie drzewo oliwne. W starożytnej Mezopotamii wierzono w istnienie czarnego drzewa kiskanu, w korzeniach którego zamieszkał Ea, bóg rolnictwa, pisma i sztuki. W Biblii również przejawia się motyw rajskiego drzewa, będący symbolem poznania. Drzewa miały jednak największe znaczenie dla Celtów. Dlatego też każdy miesiąc ich księżycowego kalendarza obdarzony został patronatem drzewa.

Horoskop celtycki powstał około 2000 lat temu. Stworzyli go prawdopodobnie celtyccy druidzi. Stanowili zamkniętą kastę kapłańską, trudniącą się wróżbiarstwem oraz odczytywaniem przyszłości ze znaków na niebie i analizy snów. Ogromną wagę przywiązywali do rozwoju duchowego i kształtowania własnej osobowości. Decyzję
o aktywnym życiu podejmowali dopiero po 10 latach doskonalenia siebie w samotności. Cały ten czas spędzali głównie w lasach, oddając się zgłębianiu nauk i medytacji. Uważali, że przeznaczenie człowieka, jego sukcesy i porażki związane są z życiem drzew.

Podstawą horoskopu celtyckiego są przesilenia dnia i nocy oraz równonoce. Były to dni święte, którym Celtowie przyznali znaki Dębu, Oliwki/Śliwy, Brzozy i Buka. Rok podzielony został na równe części, którym patronują pozostałe drzewa i występują podwójnie, co odpowiada zasadom astrologii wedyjskiej. Rok  dzieli się na dwie pory zimowo-wiosenną
i letnio- jesienną. Każda konkretna data natomiast ma w kalendarzu swój symbol – drzewo.

Na ile znany jest horoskop celtycki i co o nim sądzą współczesne kobiety, pytałam studentki z Wrocławia, Kasię i Monikę.

- Czy wiecie jakie jest Wasze drzewo opiekuńcze w horoskopie celtyckim?

K: Nie mam pojęcia. Jestem urodzona 10 grudnia i moim znakiem zodiaku jest strzelec, ale jeśli chodzi o drzewo, nie wiem.

M: Ja urodziłam się 12 października i jestem jarzębiną zimową.

- Czy jarzębina zimowa rzeczywiście pasuje do Twojej osobowości?

M: Tak. Wiem, że to zaskakujące. Ktoś mógłby pomyśleć, że naginam rzeczywistość albo zbyt mocno ulegam sugestii. Ja natomiast wierzę, że ten horoskop tworzyli ludzie, którzy rzeczywiście posiadali jakiś dar. Nie ma zresztą sensu roztrząsać czy byli oświeceni, czy tylko bawili się w magów. Ważne jest, że horoskop się sprawdza. Każdy powinien zastanowić się nad sobą i spróbować skonfrontować tę wiedzę z przesłaniem horoskopu i wtedy dopiero odpowiedzieć na pytanie czy jest prawdziwy.

- Kasiu, spróbujesz ?

K: Spróbować mogę, jednak jestem sceptycznie nastawiona. Nie sądzę, że osoby urodzone
w podobnym czasie miałyby mieć wspólne cechy. Wierzę w indywidualność człowieka.

- Starożytni Celtowie wierzyli, że jesteśmy podobni do drzew. Czy jest możliwe, że mieli rację?

M:  Może coś w tym jest..

K: Ja osobiście uważam, że to nieprawda, ale przy okazji rozmowy o horoskopie warto zwrócić uwagę na ważna kwestię. Abstrahując od oceny samego horoskopu, a skupiając się bardziej na postawie starożytnych Celtów. Godnym naśladowania jest to w jaki sposób szanowali przyrodę. Drzewa, które od zawsze były tak bliskie człowiekowi, współcześnie są wycinane. Sami tak naprawdę pozbawiamy się tego, co w naszym środowisku naturalne
i potrzebne. Zmierzając do sedna. Postawa Celtów, ich głębokie przekonanie o tym, że drzewa są tak ważne dla człowieka powinny mieć oddźwięk w rzeczywistości. Uczmy się od Celtów w jaki sposób szanować każde istnienie i żyć w harmonii z przyrodą.