Wiadomo, Paryż jako stolica mody, miasto artystów, miejsce pełne zabytków i dobrego jedzenia może być inspiracją. Oto kilka produkcji, gdzie stolica Francji odgrywa szczególną rolę.
1. Amelia. To pierwszy film, który mnie osobiście kojarzy się z Paryżem. Dlaczego, przecież jest wiele starszych filmów, gdzie Paryż jest nie tylko tłem ale też bohaterem. A to dlatego, że Amelia Poulain zabiera nas w niesamowitą podróż ulicami Paryża. Zaczynamy od rue Mouffetard , odwiedzamy malowniczy targ, odwiedzamy serce miasta - Ile de la Cité, z monumentalną katedrą Notre Dame. W dalszej drodze widzimy kanał Saint-Martin, to jeden oryginalniejszych sposobów na zwiedzenie przynajmniej części Paryża - spacer statkiem. W końcu trafiamy z Amelią na cudowny Montmartre, gdzie odwiedzimy kawiarnię Café des deux Moulins. Nie możemy zapomnieć o Rue Lepic, prawdziwym handlowym sercu Montmartru. Amelia pokaże nam również Bazylikęi Sacré-Coeur i widok Paryża z niesamowitej wysokości.
2. Pachnidło: historia mordercy. Ten film, to zaproszenie do magicznego, ale równie mrocznego światu zapachów. XVIII- wieczny Paryż może się kojarzyć z przepychem dworów, pałaców, pięknych strojów (jak np. w filmie Maria Antonina) . Tutaj widzimy gorszą stronę miasta; to miejsce brudne, dość odrażające. Dzięki niesamowitym zdjęciom niemalże czuje się świat zapachów bohatera: zarówno te wspaniałe jak i te odpychające. „Oczywiście największy odór panował w Paryżu z tej prostej przyczyny, że było to największe miasto w Europie i nigdzie indziej w Paryżu ten smród nie był silniejszy niż na targowisku ryb”
3. Zakochany Paryż (Paris je t’aime). 21 reżyserów z 12 krajów świata – w tym bracia Cohen, Gus Van Sant, Wes Craven i Alfonso Cuaron – nakręciło wspólnie ten film. Każdy z autorów miał za zadanie opowiedzieć historię dziejącą się w jednej z 20 dzielnic Paryża. W tej serii skeczy wystąpiło wielu słynnych aktorów: Juliette Binoche, Gena Rowlands, Fanny Ardant, Julie i Gérard Depardieu, Natalie Portman i Ludivine Sagnier. Przez dwie godziny obejrzymy kilkanaście dziesięciominutowych nowelek, które zabiorą nas paryskim metrem do Luwru, na cmentarz Pere-Lachaise, czy do dzielnicy Tuilleries.
4. O północy w Paryżu . Woody Allen jak zwykle w formie. Po filmach nakręconych w Barcelonie (Vicky Cristina Barcelona) i Londynie (Poznasz przystojnego bruneta), reżyser odwiedza z kamerą Paryż. Obraz Paryża w tym filmie to stereotyp w najczystszej postaci, miasto takie, jakim chcą je postrzegać zwłaszcza amerykańscy turyści. Allen w przebiegły sposób rozpoczyna opowieść od serii ujęć z najbardziej rozpoznawalnych paryskich miejsc, oklepanych do bólu widoków. Po co to robi? Żeby się tego dowiedzieć, trzeba ten film obejrzeć.
5. Kod da Vinci . Ekranizacja powieści Dana Browna Kod Leonarda da Vinci z wiadomych względów ukazuje nam Paryż. Fabuła rozpoczyna się w Luwrze. Oprócz słynnej piramidy (ważnego symbolu zarówno w książce, jak i w filmie) pośrodku dziedzińca Napoleona, możemy zobaczyć muzeum od środka, w tym Grande Galerie czy salę z kolekcją malarstwa włoskiego (XIII-XVI w.), zgromadzoną przez króla Franciszka I. dzięki głównemu bohaterowi Robertowi Langdonowi możemy zobaczyć słynny hotel Ritz. Ten okazały budynek wybudowano w 1900 roku na jednym z najpiękniejszych placów Paryża - placu Vendome. W Ritzu stołował się niegdyś francuski pisarz Marcel Proust. Z zabytkowych budowli na pewno wielkie wrażenie wywoła średniowieczny kościół Saint-Sulpice. Podczas szaleńczych scen ucieczki wraz z bohaterami zobaczymy Champs-Élysées,, Łuk Triumfalny, i Las Bulońskiego. Champs-Élysées wydaje się wprawdzie olbrzymią wystawą sklepową, jednak jego urokowi nie sposób się oprzeć. Jednak Kod da Vinci to nie tylko zabytki i najważniejsze miejsca Paryża, to również przegląd wspaniałych francuskich restauracji. Bon appétit!
Paulina Stachula
(paulina.stachula@dlaLejdis.pl)
Fot. freeimages.com