Kolejne lata kryzysu odciskają piętno biedy i niepewnej przyszłości na każdym z mieszkańców, wśród których wielu było w przeszłości dobrze prosperującymi gospodarzami. Tęsknota za dawną świetnością staje się podłożem do głębokich przemian na terenie całej Rzeszy oraz fundamentem, na którym swoją pozycję zaczął budować Adolf Hitler.
Jednak „Opowieść złotoryjska” to przede wszystkim studium ludzkiej psychiki. Autor zaprasza czytelnika do świata pełnego strachu, wątpliwości, troski o dobro własnej rodziny, a także sąsiedzkiej życzliwości i poczucia sprawiedliwości. Człowiek nie jest tu jednowymiarowy, posiada całą skalę różnych odcieni szarości, a jego osądzanie wydaje się wysoce niewłaściwe.