W wyniku skoków hormonalnych może dojść do różnych nieprawidłowości od łagodnych po bardzo poważne, a nawet niebezpieczne.
Niemal w każdym przypadku, po porodzie kobiety doznają obniżenia nastroju. To wynik gwałtownie spadającego poziomu niektórych hormonów. Zanim sytuacja wróci do normy, może minąć od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Zaburzenia nastroju mogą mieć postać łagodną – nazywaną baby blues; poważną i wymagającą specjalistycznego wsparcia – depresja poporodowa lub wyjątkowo niebezpieczną, która może zagrażać matce i dziecku, która wymaga pilnej konsultacji psychiatrycznej i jak najszybszego podjęcia leczenia – psychoza poporodowa.
Baby blues, depresja poporodowa oraz psychoza poporodowa, mogą być trudne do samodzielnego i jednoznacznego zdiagnozowania. Ze względu na zbliżone do siebie objawy, początkowo może pojawić się problem z identyfikacją konkretnego, poszczególnego schorzenia. Psychoza poporodowa to niezwykle poważne i niebezpieczne zaburzenie, wymagające podjęcia intensywnego leczenia. Zignorowane może stanowić zagrożenie dla matki i dziecka. Dotyka najczęściej kobiet, które doświadczyły psychozy poporodowej po poprzedniej ciąży, cierpią na schizofrenię bądź zaburzenie afektywne dwubiegunowe lub u których zaburzenie afektywne dwubiegunowe nie zostało wcześniej rozpoznane. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się też kobiety, w których rodzinie występowały choroby afektywne lub psychotyczne, np. u matki. Ponadto psychoza poporodowa może wystąpić także u kobiet, które doświadczyły okołoporodowej śmierci dziecka lub powikłań położniczych.
Istnieją zachowania kobiet po porodzie, które mogą jednoznacznie świadczyć o psychozie poporodowej. Najczęściej objawy można zaobserwować już miesiąc po porodzie, choć niekiedy choroba objawia się znacznie później – nawet kilka miesięcy po urodzeniu dziecka.
Zwykle choroba ma gwałtowny rozwój. Pierwszymi jej symptomami mogą być kłopoty ze snem lub bezsenność, także brak snu nawet przez kilka dni. Ponadto chorej stale towarzyszy uczucie niepokoju oraz poczucie zagubienia. Poza wskazanymi objawami, identyfikowane są również:
Do prawidłowego zdiagnozowania choroby niezbędna jest specjalistyczna konsultacja. W pierwszej kolejności możliwe jest odbycie wizyty u ginekologa, który następnie skieruje pacjentkę do lekarza psychiatry. Konieczne jest wykonanie badań biochemicznych oraz hormonalnych, aby wykluczyć ewentualne inne przyczyny pogorszonego stanu zdrowia kobiety.
Leczenie psychozy wymaga zastosowania środków farmakologicznych i nierzadko pobytu pacjentki w szpitalu, na oddziale psychiatrycznym. Niemniej, o metodach oraz długości leczenia każdorazowo decyduje lekarz.
Źródło: Macromedica - Psycholog Warszawa3
Fot. Materiały zewnętrzne